Search Results for: staj

Staj – 2016

Diğer

Sevgili JavaTürk takipçileri,

Yazılım Mühendisliği ve teknolojik olarak da Java alanlarında yaptığım çalışmalarda bana yardımcı olacak1 ya da 2 tane stajyer arkadaşa ihtiyacım var. Stajyer arkadaşların sorumlulukları şunları içerecektir:

  • YM ve Java başta olmak üzere değişik konularda AR-GE faaliyetlerinde bulunmak,
  • Yürüttüğüm danışmanlık ve eğitim faaliyetlerinde bir miktar kırtasiye de dahil olmak üzere yardımcı olmak.

Staj çalışmalarının bir kısmını kendi yerinizden kalkmadan yapabileceğiniz gibi ofisimizde de yapabilirsiniz.

Aday arkadaşların öncelikle yaptıkları işi çok sevmeleri, tutkulu olmaları şart. Temel konulardaki bilgileri de sağlam olmalı. Yani analitik ve matematiksel düşünme yetenekleri yanında yazılım ve Java dili ile ilgili temel bilgileri haiz olmalılar. Algoritmik düşünce yetkinliklerini kazanmış, nesne-merkezli programlama konusunda temel yapıları özümsemiş ve tercihen Java SE kullanan ve kendini daha da geliştirmek isteyen adayları tercih ederim. Bu anlamda şart olmamakla birlikte, daha yukarı sınıflardaki arkadaşlarla çalışmamız sanırım daha rahat olacaktır. İlgisini, tutkusunu ve bilgisini gösteren herkese kapım açık olmakla birlikte…

İlgilenlerin bana buradan CVlerini paylaşarak ulaşmaları yeterli olacaktır. Lütfen CVlerinizi göndermeden önce bir daha kontrol edin, CV’de yazana değer verdiğimi ve doğru olduğunu düşünmek dışında bir seçeneği göz önüne almadığımı da bilin. Dolayısıyla Cvnizi göndermeden önce şunlara son bir daha göz atın:

  • Mahrem bilgilerinizi CVnize yazmayın. Evli olup olmadığınız, değilseniz kız-erkek arkadaşınızın olup olmadığıyla ilgilenmiyorum 🙂
  • 3 senelik okul hayatına ve 0 günlük profesyonel çalışma tecrübesine rağmen “4 senelik tecrübe” yazmayın,
  • CVnizi teknoloji çorbasına çevirmeyin. “25 seneye sığacak tecrübeyi ben 2 senede elde ettim” demeye getirmeyin. Dolayısıyla seminerine gittiğiniz teknolojiyi “biliyorum” diye yazmayın. Arzu ederseniz bu blogdaki “bilmek” ile ilgili yazılarımı okuyun 🙂
  • CV yazmak sizin kendinizi tanımınızı sağlayabilir. Dolayısıyla “ben zaten XXX’i biliyorum” demek yerine “XXX’i daha iyi öğrenmek istiyorum” gibi cümle kurmaya CV yazarken başlayabilirsiniz. Ben de açıkçası bunu tercih ederim
  • MS Office ürünlerini teknoloji kısmında sıralamayın.
  • İngilizce, bu staj için önemli. “Okuma: 10, Dinleme: 10, Konuşma: 9” şeklinde gelen CV sahiplerinin “Hi, I am calling you from Selsoft regarding your intern application. How are you doing today sir/ma’m?” şeklinde başlayan bir telefon alabileceklerini göz önüne almaları gereklidir.

Bu ülkedeki bir üniversite öğrencisinin neyi ne kadar bilebileceğini fena bir şekilde farkındayım. Beni kandırmak yerine şaşırtmaya çalışın. Bildiklerinizle ilgileniyorum fikir sahibi olduklarınızla değil! Yapabildiklerinizle ilgileniyorum bildiklerinizle değil! Yaptıklarınızla ilgileniyorum yapabildiklerinizle değil!

Ayrıca bu kadar da soğuk bir adam değilim, geyik ve keyifli sohbeti çok severim 🙂

CVlerinizi bekliyorum.

Toplam görüntülenme sayısı: 1763

Staj Konusu

Kültür, Bilgi ve Düşünce

Son zamanlarda sıklıkla “sizin şirketinizde staj yapabilir miyim?” şeklinde sorulara muhatap oluyorum, özellikle Facebook’da. Sanırım bu konuda bir yazı yazıp, aynı şeyleri herkese tek tek anlatmaktan kurtulmalıyım diye düşündüm.

Öncelikle benimle birlikte staj yapmak isteyenlere, bu teveccühlerinden dolayı müteşekkirim. Yapmayı arzu ettikleri stajın hem gerekliliklerine uygun hem de iki tarafa da birşeyler kazandırması için karşılıklı anlaşmış olmalıyız. Dolayısıyla ben kısaca ne yaptığımı anlatayım, nasıl bir staj çalışması yaptırabileceğimi açıklayayım, sonrası size kalsın.

Öncelikle belirtmem gereken şey benim bir şirketim var ve bu şirket ile yazılım eğitim ve danışmanlık hizmetleri veriyorum. Profesyonel dünyada Yazılım Mühendisliği (YM) ve Java teknolojileri yetkinlik alanım, dolayısıyla benimle staj yapacak olanlar benimle bu iki konuda çalışabilirler.

Staj süresince en çok yapacağımız çalışmanın AR-GE olacağını düşünüyorum. Gerek danışmanlık gerek ise eğitim çalışmalarıma destek olacak şekilde, YM ve Java’da AR-GE çalışmaları yapmak, okumalar yapıp, raporlar yazmak, kod yazıp, sonuçlarını değerlendirmek, belki benim yaptıklarım konusunda şeytanın avukatlığını yapacak şekilde benimle bol bol konuşmak vb. faaliyetlerde bulunmanın stajı zevkli kılacağını düşünen varsa bence bana buradan email ile ulaşsın.

Yukarıda bahsettiğim şekilde bir çalışma için aslında her zaman yan yana, yüz yüze olmamıza da gerek yok, önemli olan haberleşmek. Bu durum da stajyer arkadaşlar için bir rahatlık sağlayabilir. Dolayısıyla haftanın her günü görüşmek zorunda olmadan da çalışabiliriz. Kendi başınıza çalışmak için bir bilgisayarınızın tercihen diz üstünüzün olması gereklidir.

AR-GE kolay iş değil. Naylon staj yaptırmak gibi bir düşüncem de yok. O yüzden stajyer arkadaşların öncelikle yaptıkları işi çok sevmeleri, tutkulu olmaları şart. Temel konulardaki bilgileri de sağlam olmalı. Yani analitik ve matematiksel düşünme yetenekleri yanında yazılım ve Java dili ile ilgili temel bilgileri haiz olmalılar. Algoritmik düşünce yetkinliklerini kazanmış, Java SE ve nesne-merkezli programlama konusunda temel yapıları özümsemiş ve kendini daha da geliştirmek isteyen adayları, dolayısıyla “ben zaten Java’yı biliyorum” demek yerine “Java’yı daha iyi öğrenmek istiyorum” gibi cümle kuranları tercih ederim. Bu anlamda şart olmamakla birlikte, daha yukarı sınıflardaki arkadaşlarla çalışmamız sanırım daha rahat olacaktır. İlgisini, tutkusunu ve bilgisini gösteren herkese kapım açık olmakla birlikte…

Staj için şirketler ücret ödüyorlar mi bilmiyorum ama benim ödemeyi düşünmüyorum. Dolayısıyla benimle staj yapacak olanlar, usta-çırak ilişkisi içerisinde “ne kaparsam kar” anlayışıyla olmalılar. Belki bu şekilde uzun süreli, güzel beraberlikler oluşturup ve çalışmalar yapabiliriz. Ta ABD’deyken değişik online platformlarda tanışıp, sonrasında memlekete geri dönünce yüz yüze görüştüğüm hatta sonra birlikte çalıştığım arkadaşlarım oldu. Neden stajla böyle ilişkiler başlamasın ki?

Yukarıdaki duygu ve düşünceleri paylaşan, heyecanlı ve tutkulu arkadaşların, CV’lerine ek olarak hedeflerini ve stajda yapmak istediklerini (staj gereklilikleri ile birlikte) anlatan bir yazı ile bana ulaşmaları halinde ben kendilerine olumlu ya da olumsuz dönüş yapacağım. CVleriniz ve bana söyledikleriniz hakkında lütfen gerçekçi olun, neyin gerçek olduğunu anlayabilecek kadar tecrübem var. 🙂

 

Toplam görüntülenme sayısı: 5267

Deneyimin Yok Ama!

BT

Bir genç arkadaşımın, “okuldan tanıdığım, sağlam çocuktur, iş arıyor” deyip bana CVsini gönderdiği emaili ülkemizin BT piyasasında hatırı sayılır işler yapan insan kaynakları  şirketine sahip bir tanıdığıma gönderdim. O da bana “deneyimi yok ama olsun sağol :)” diye cevap yazdı. Bu arkadaşımla zaman zaman buluşup konuşuruz, ortak bir şeyler yapalım vs. diye, dolayısıyla kendisini iyi tanıyorum. Bu “deneyimi yok ama” kısmı aslen onun düşüncesi değil, burası, tamamen arkadaşımın iş yaptığı ve daima “tecrübeli” aday arayan insanların yani BT yöneticilerinin zihin yapısını ifade ediyor.

Evet malesef öyle bir ülkede yaşıyoruz ki, kimse yeni öğrenene tahammül edemiyor. Diğer sektörlerde de öyle mi bilmiyorum ama en azından BT ve futbol sektörümüzde durum bu. “Biz tecrübeli programcı arıyoruz!” Zannedersin uzaya füze fırlatan rampa sisteminin yazılımını yazacak! Ya da CMMI-5 seviyesinde bir yazılım şirketinde ya da BT biriminde yönetici, o yüzden bu kaliteye ayak uyduracak yazılımcı arıyor. Sorsan “nedir tecrübeli?” diye sadece yıl cinsinden bir tarif yapabilir: “işte, 5 sene falan Java ile uğraşmış olsun”. Aslında bunu diyen, “5 sene ile Java ile uğraşmış olma”nın daha detayda ne anlama geldiği hakkında emin olun bir cümle daha söylemekte zorlanacaktır, hatta söylediklerinin 5 senelik Java tecrübesiyle alakası olmadığını anlayarsınız. Şunun gibi: “yani CVS’le falan uğraşmış olsun”!

Bütün bunları ben, bu sektörde iş ararken hiç yaşamadım. Çünkü juinor programmer olarak iş ararken ABD’deydim ve orada gerek önüme konan sınavlardan gerek ise benimle yapılan iş görüşmelerinden, benimle ilgilenen kişilerin tam da benim gibi, bilgisi olan ama tecrübesi olmayan kişiler aradıklarını rahatlıkla anlayabiliyordum. Çünkü pozisyon, bekletiler vs. hakkında konuşurken benimle görüşen kişiler, örneğin “2 senedir bizimle olan ve başından bu yana projede bulunan, … tecrübeli bir arkadaş var, onunla çalışacaksın” diye sağlam bir alt yapıya sahip olup da tecrübesi olmayan kişiye uygun bir konumlandırma yapabiliyorlardı. Bu ülkede ise herkesin “Alex” olması bekleniyor. “Ama tecrüben yok!” Eeee, sen iş vermezsen, stajyer olarak gelene de “aman gölge etme dersen”, insanlar nasıl tecrübe sahibi olacaklar ki? Sanırım bu yüzden sadece 22 yaşında olup henüz üniversiteden mezun olmamış bir gencin bana gönderdiği CVsinde “6 yıl tecrübe” yazıyordu! Bir insan MIT ya da Stanford’dan doktora bile alsa, tecrübesi “0”dır. Ama işte böyle yaparak, BT sektörüne girmek isteyenleri de bu şekilde saçma davranışlara sürüklüyoruz. Sonuçta iki yanlış bir doğru etmiyor.

Zaten size bir şey söyliyeyim mi? Tecrübeden kastedilen ise gerçekte sadece “hızlı iş çıkarmak”tır. Kimse, “bizim projemizde performans çok önemli, o yüzden yazılacak kodun kalitesi kritik, ancak tecrübeliler yazabilir bunu” diye düşünmüyor. İşin komik yanı zaten bu: Tecrübe bu ulkede sadece yıl ile ölçülüyor, kişinin gerçekten ne yaptığıyla değil. Mesela ben 2001’de ABD’den dönüp te bu ülkenin en büyük krizini geçirdiği günlerde iş ararken iki kişi hariç hiç kimse benimle CVmin üzerinden geçip, ABD’de ne yaptığımı sorgulamadı. Kimse hangi projelerde, hangi rollerle yer aldın, neler yaptın, sorumlulukların neydi vb. sorulara girmedi. Herkes, ABD’den gelmişliğimle ve yaşımın  30’u geçmişliğiyle ilgilendi. Ben teknik pozisyonlara başvurdum ama insanlar beni kendi yöneticileriyle kıyasladılar. Sadece iki kişi CVmdekiler üzerinen tek tek gitti, detayını öğrendi. İlki, zaten yabancı bir şirketin IT müdürü olan ABDli bir adamdı, diğeri de ABD’de 18 sene kalıp, bu ülkeye dönmüş ve BT işi kurmuş Türk bir patrondu.

Bir diğer konu da aslında her projede her türlü tecrübeye sahip kişilere ihtiyaç olacağı gerçeğidir. Bu durum hem tecrübe, hem de yetenek vb. pek çok açıdan geçerlidir. Yani tutun 10 tane Alex bulup Fener’e koyun mesela. Fener, Bayern’mi olacak? Her projede diğerlerine yol gösterecek tecrübe, zeka ve özgüvende insanlar kadar, onlardan sayıca daha fazla olan ama daha az tecrübeli ve bilgili çalışanlara da ihtiyaç vardır. Savaşı sadece generallerden kurulu bir orduyla kazanamazsınız ki! Bana her tecrübeli 1 yazılımcının yanına yarı tercübede 2-3 kişi koyacak şekilde bir proje verin, hiç bir tecrübe zaafiyeti yaşamadan, projenin büyüklüğüne göre muhtemelen pek çok yeni mezun ile projeyi yapabilirim. Yeni mezunları seçerken ince eler sık dokurum o ayrı. Sertifikası olana daha olumlu bakarım örneğin. Biz bir binayı yaparken herkesin tecrübeli inşaat mühendisi olmasını bekliyor muyuz? Neden o zaman bir yazılım projesinde herkesin mühendis ve tecrübeli olmasını bekliyoruz ki? Herkesin tecrübeli yazılımcı olduğu yerde pek çok ufak-tefek, basit ve tekdüze iş, çok pahalı çalışanlar tarafından yapılıyor demektir. Açıkçası yönetimden anlamadığımız için, hasbel kader yöneticilere sahip olduğumuz için, tecrübesizleri çalıştıracak yetkinliğe sahip değiliz. Tecrübeli olan zaten iyi çalışır, tecrübesiz ise iyi çalışmayı öğrenmeye ihtiyacı vardır, dolayısıyla yönetilmeye, yol gösterilmeye, yetiştirilmeye ihtiyacı vardır. Tecrübesizi işe almayarak kendi tembelliğimizi gösteriyoruz bence.

Zeki, yetenekli ve iyi eğitimli az sayıda insan ile, orta seviye zeka ve yeteneğe sahip insanlarla, karmaşık işler bile ne kadar basit, öngörülebilir hale getirilir görmek isterseniz, ABD’yi bir ziyaret edin ederim. Bakın o “aptal” dediğimiz insanlar, bizim zekilerimizin bu topraklarda yapamadığını ne kadar basit bir şekilde yapıyorlar.

Bir diğer nokta da yeni mezunların ortama bir enerji ve canlılık getirdikleri gerçeğidir. Yeni mezunların, ortamları daha neşeli kıldıkları, daha yaratıcı çözümler bulduklarını çok defa gözlemlemişimdir. Nasıl hep aynı tipten insanların buludukları yerler tekdüze oluyorsa, sadece tecrübelilerin yanına koyacağınız tecrübesizlerle bu tekdüzeliği aşabilir, taze kan ve enerji alabilirsiniz. Örneğin ben, azimli, motivasyonunu kaybetmemiş 2-3 sene tecrübeli kişilerle harmanlanmış, iyi seçilmiş yeni mezunların, düzgün bir yönetim ile uzun vadede, 10 küsur senelik tecrübeli, ama bu kültür içinde motivasyonunu kaybetmiş kişilerden oluşmuş bir takımdan daha çok ve kaliteli iş çıkarabileceğime inanıyorum.

Her şey gibi insan da her yaşında ögretilmeye, eğitilmeye ve yol gösterilmeye muhtaçtır. Herkes, bilmediğinin, yaşamadığının tecrübesizidir. İyi yöneticiler de, işlerinin gerektirdiği yetkinlikleri ve seviyelerini iyi bilen ve takımlarını buna göre bir uyum içerisinde kurabilen ve onları motive eden kişilerdir. Bizim sektörümüzde “yıl”a indirgenmiş tecrübe ve yetkinlikten dolayı çok enerji ve insan kaybediyoruz.

 

Toplam görüntülenme sayısı: 4372

İngilizce’de “Variable” Kelimesi Nasıl Telaffuz Edilir?

Kültür, Bilgi ve Düşünce

Yok artık farz oldu bu konuda bir yazı yazmak. Dünyanın en önemli problemi değil ama garip ve benim için rahatsız edici. Affınıza sığınarak bu konuyu gündeme getirmek istiyorum. Konu şu: İngilizce’de “değişken” anlamına gelen “variable” kelimesi nasıl telaffuz edilir?

2001 yılında ülkeme kesin dönüş yapıp BT sektöründe çalışmaya başladığımda en dikkatimi çeken şeylerden birisi de dili kullanımımız olmuştu. Örneğin “kasmak” ya da “kanka” kelimelerinin manalarını öğrenmem için gayret sarfetmem gerekmişti. Çünkü ben 90ların başında ABD’ye giderken “kanka” kelimesi yoktu dilimizde, “kasmak” kelimesi de çok nadiren kullanılıyor, hele hele “program kasıyor” gibi bir bağlamda kesinlikle kullanılmıyordu, olsa olsa “program zorluyor” denirdi. Dilin kullanımına ilgim vardır biraz, o yüzden böyle gözlemler yapmak çok hoşuma gitmişti bir Wittgenstein hayranı olarak. Sonuçta dili nasıl kullandığımız, zihnimizin bizi en çok ele veren yönüdür.

İngilizce ile olan muhabbetimiz de öteden beri ilgimi çekmiştir. Gerçi ben lisede Fransızca okudum ve İngilizce’yi liseden sonra öğrendim. Liseyi bitirdiğim sene kendi kısıtlı imkanlarımla ve uzaktan öğrenim ile İngilizce’ye başladım. O yaz Ayvalık’ta çalıştığım motele gelen yabancılarla konuşma çabalarımı hatırlıyorum. Hem İngilizce’ye yeni başlamışsın, hem İngilizce diline ses olarak hiç bir aşinalığın yok, hem de utangaç mı utangaç bir tipsin 🙁 Gel de derdinin anlat ya da karşıdakini anla 🙂 Hatırlıyorum, İngilizce kulak aşinalığım dinlediğim yabancı müzikler, mesela Alphaville’in “Big in Japan” ya da Laura Branigan’ın “Self control” gibi şarkıları, TRT’de yayınlanan Anadolu Üniversitesi AÖF İngilizce derslerinde kafasını sallayarak konuşan, küt kesim saçlı bir Türk akademisyen kadın ile saf kan İngiliz bir egitmenin konuşmaları ve yine TRT radyosunda öğleden sonraları yayınlanan BBC İngilizce dersleri üzerine bina edilmişti sadece. Düşünün donanımımı 🙂

Peki, uzatmayalım, tüm bunların “variable” ile ilişkisi nedir? Malum eğitimli tipleriz ya biz ve son günlerde ortalıkta “plaza İngilizcesi” kavramı da dolaşıyor ya. Bu aspekten meycır konsörnüm de benim milletçe “variable” kelimesini nasıl telaffuz ettiğimiz oldu 🙂 Yazılımcının/programcının en temel soyutlamalarındandır “variable” yani değişken. Eee, İTÜ’de okursan “değişken” dersin, ODTÜ’de ya da Boğaziçinde okursan “variable” dersin. Dolayısıyla biz İTÜ’de “değişkene değer atayalım” derken İngilizce eğitim veren yerlerde “variablea value assign edelim” deniyordu bu memlekette. Şimdilerde de İngilizce yönünden malesef durum çok farklı değil gibi geliyor bana.

ABD’ye gittiğimde, beğenmediğimiz ve her fırsatta aşağıladığımız Arapların bile uçaktan indikleri gün son derece rahat bir şekilde İngilizce konuşup “oh really?” diye ifadeler kullanmalarını arkadaşlarla hayretle izlemiş ve tartışmıştık, “olum bu dünyada hazırlık okutmasına rağmen evlatlarına rahatça ‘oh really’ demesini ögretemeyen bir biz varız sanırım” demiştik. İşte bu travma ülkeme dönüp de kendisiyle çalışmaya başladığım anadolu lisesi ve sonrasında ODTÜ’den mezun olmuş bir BM arkadaşımın, “variable” kelimesini “ve’rayıbıl” olarak telaffuz etmesiyle doruk yaptı. Hatırlıyorum o zamanları, ben ukalalık olur diye arkadaşımın bu yanlışını düzeltmekten çekinirken o arkadaş, şirkette bulunan bir lise mezunu arkadaşla İngilizcesi yüzünden dalga geçiyordu.

Ne bileyim ben mi fazla takıyorum böyle şeylere? (Bu yazıyı bile yayınlamadan önce en az 10 defa okumuşumdur.) Mesela ben de üniversite 2’nin yazında Ayvalık’ta Komili tesislerinde staj yaparken yanımda getirdiğim “Linear and Non-linear Circuits” kitabın ismini okurken “layniır” demiştim de yanımdaki ODTÜ’lü arkadaş beni fena halde düzeltmişti 🙂 Aynı anı taaa Amerika’da “return”ü aynı yazıldığı gibi okuduğumda bir Bilkent’li arkadaş yaşatmıştı bana. Ne diyeyim, bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıpmış. Ama sonuçta bu anlar benim en çok embarest olduğum anlar. Bu yüzden karar verdim tüm milletimin İngilizcesini düzeltmeye 🙂 Yapılabilitesi var mıdır bilmiyorum ama deneyeceğim 🙂

Bu gibi potları sadece İTÜ’lüler kırar diye düşünüyordum. Öyle değilmiş, bu ülkede “variable” kelimesini doğru düzgün telaffuz eden pek kimse görmedim malesef. Nereden mezun olursa olsun, liseyi anadolu lisesi ya da özel lisede de okumuş olsa, sonrasında üniversitede İngilizce ya da İngilazca eğitim almış da olsa bu ülkedeki her eğitimli anlaşmışçasına “variable”ı “ve’rayıbıl” diye telaffuz ediyor. Bunu ilk duyduğumda şaşırmıştım, sonra her yerde aynı şekilde duyunca, “abi ben mi yanlış biliyorum” diye şüpheye düşüp, sesli sözlüğe baktığımı hatırlıyorum 🙂 Google’da “how to pronounce variable” yazıp arayın ve gelen linklerden dinleyin. Doğrusu “‘veəriəbl” yani ‘v’ ile başlıyor,’w’ değil, ‘a’ ile ‘e’ arasında bir sesle devam ediyor ama vurgu ‘v’ harfinde, ‘r’de değil. Telaffuzda iki defa geçen ‘ə’nin ki ismi “Schwa” imiş, verdiği sesi yine İnternet’ten bulabilirsiz. (Bu şekil bağlama göre farklı seslere karşılık geliyor, örneğin “about”da ‘a’, “taken”‘da ‘e’ sesini ifade ediyor. Ayrıca bu ses Ingilizce’deki en çok kullanılan ses imiş.) Sonuçta, “ve’rayıbıl” degil, “‘veriyıbıl” doğrusu. Bu yanlış telaffuzu devam ettiren doktoralı hocalar gördüm ben bu ülkede, gerisini varın siz düşünün.

Neden böyle bir yanlış yapıyoruz ki? Acaba en temel kelimelerden olan “ben”in İngilizcesinin “I”ın yani, “ay” diye telaffuz ediliyor olması bizde “araya bir ‘ay’ sıkıştırdın mı al sana İngilizce” diye bir kanı mı uyandırıyor ne? Her gördüğümüz “i” harfini “ay” diye okumak hoşumuza gidiyor sanırsam. İngilizce ile ilgili böyle “kırım kırım kırılan” bir dil algısı iliklerimize işlemiş, bende de aynı algı vardı açıkçası. Örneğin “garage”ın telaffuzunu duyunca ben de şok olmuştum.

Bu gibi potları sadece biz kırarız diye düşünüyordum 🙂 Onda da yanılmışım. Geçen gün etrafındaki tonla Çinli ile çalışmak zorunda kalan oğlum Selman, New York’ta, yanında yeni işe başlayan ve Columbia U.’den masterlı bir istatistikçi Çinli kızın da bu kelimeyi “ve’rayıbıl” diye telaffuz ettiğini ve bu durumun kendisini dumur ettiğini söylemesin mi? Yuh dedim yani 🙂 İşin problemli tarafı dünyada bir milyar küsur Çinli var ve bunların hepsi bu kelimeyi böyle telaffuz ediyorsa, doğrusu zaten “ve’rayıbıl” olmuş ve Amerikalılar falan hep yanlış telaffuz ediyorlar demektir bu kelimeyi 🙂 Amerikalılar için hava hoş, bizle yarışamazlar ama onlar da bayağı pragmatik bir toplum, kolay ayak uydururlar. Olan İngilizlere olur gibime geliyor 🙂

Bol veriyıbıllı günler diliyorum 🙂

 

Toplam görüntülenme sayısı: 1522

1 2